Notulenaffaire

Tot voor kort kreeg je een overzicht van notuleerbureaus als je 'notulen' intikte in Google, maar sinds half april 2021 krijg je op deze zoekterm een heleboel verwijzingen naar Strikt Geheime, echter voortijdig openbaar gemaakte delen uit notulen van vergaderingen van de Ministerraad van mei tot en met november 2019. Het zijn mooie, uitvoerige verslagen, vind ik. Er staat precies in wie wat inbracht en wie daarop reageerde. Ook overwegingen die niet tot een conclusie of standpunt leidden zijn vermeld. Zo moet het ook; je moet in notulen kunnen terugvinden hoe de vergadering tot een besluit kwam – of juist niet kwam. Het is duidelijk – en handig voor later – als een besluit gemotiveerd wordt weergegeven: de argumenten die vóór dan wel tegen pleitten, en hoe die werden afgewogen om tot dat besluit te komen. Of waarom voor een bepaald standpunt juist niet gekozen werd.

Mooie zinnen

Er staan mooie zinnen in, bijvoorbeeld: 'Geconstateerd zij dat de Belastingdienst in enkele gevallen wat hoekig omgaat met de uitbetaling – en later eventueel terugvorderen – van toeslagen.' Het oogt wat ouderwets, de conjunctief (aanvoegende wijs) aan het begin van de zin, maar het is wel gepast en eigenlijk ook erg efficiënt! Ik zou er niet opgekomen zijn; ik had geschreven 'Er wordt geconstateerd….' of 'de heer Snel constateert…..' Wel weer een beetje jammer dat de notulist van dienst deze opvallende vorm vaak gebruikt, maar dat kan voorschrift zijn. Zelf doe ik dat anders: een mooi woord, een creatieve vondst of een mooie zinsconstructie schrijf ik één keer op in een verslag. Als ik dit nog een keer nodig heb, bedenk ik een alternatief.

Hoekig

Ik vind het ook mooi hoe de Belastingdienst hier nog uit de wind wordt gehouden met het 'wat hoekig.' Let wel, de zin komt uit notulen van voorjaar 2019. Toen was nog niet zeker dat de Belastingdienst fout zat, het werd vermoed. Ik zie dat uitgedrukt worden met dat 'wat hoekig.'

Het valt mij op, niet alleen in deze notulen, dat vragen en antwoorden als het ware worden naverteld: 'De minister vraagt of…..' en dan komt daarna 'De staatssecretaris antwoordt dat…..' Dat vind ik dan weer niet zo efficiënt; in mijn eigen werk doe ik het zo: 'Op een vraag van de minister antwoordt de staatssecretaris dat…..' Je kunt dan aan het antwoord zien wat er gevraagd werd. Dat leest prettiger; je helpt je lezer er wat gemakkelijker mee door de tekst.

Sensibiliseren

Sensibiliseren – een intrigerend woord dat vast hoge ogen gaat gooien bij de verkiezing van het Woord van het Jaar! Ik denk dat het betekent: iemand de mond snoeren, maar dat kun je niet opschrijven want dat is veel te uitgesproken, kijk maar: 'Opgemerkt zij dat er door de ministers De Jonge en Hoekstra veel tijd en energie in is gestoken om de heer Omtzigt de mond te snoeren.' Dat zou een stijlbreuk zijn! Het is mogelijk dat de minister-president zei: "Wopke, snoer die vent de mond, anders gaan er koppen rollen," waarop de minister wellicht uitvoerig vertelde hoe hij zijn fractiegenoot heeft bewerkt, en hem ervan heeft proberen te overtuigen dat het politiek onverstandig is om zo'n toon aan te slaan. "Pieter, zei ik, houd je nou in, we zijn ermee bezig maar het kost zo'n tijd om het UWV en de Belastingdienst mee te krijgen, die lui verzetten de afspraak steeds," misschien is dat wel gezegd, maar zoiets schrijf je niet op, als notulist. Je legt je pen even neer en wacht af. Als ik de notulist van dienst was geweest, dan zou ik dat niet gek hebben gevonden, want politici discussiëren toch met elkaar, en willen elkaar toch van hun eigen visie overtuigen? Bij het uitwerken van je notulen broed je op een goede manier om deze wisseling op een neutrale manier weer te geven – dat de minister heeft geprobeerd om een fractiegenoot op andere gedachten te brengen. En dan komt een van je meedenkende collega's, een wat oudere heer, met het woord 'sensibiliseren.' Misschien is het zo wel gegaan.

Niets onoorbaars

"In de notulen staat niets onoorbaars over de toeslagenaffaire," aldus onze minister-president. Ik was vakmatig geïnteresseerd in de werkwijze van mijn collega's in Den Haag, en wat ik zie is de vrij cleane weergave van een complex overleg, in schrijftaal. Neem nu zo'n zinnetje als 'Spreker toont zich hierover zeer ontstemd;' wat 'spreker' werkelijk zei, staat er niet. Werd er een krachtterm gezegd? Met stemverheffing? Werd er met vuisten op tafel geslagen? Uitgaande van wat er opgeschreven is, denk ik inderdaad dat er niets onoorbaars is voorgevallen, en wat niet is opgeschreven weten we niet.

Deel deze pagina: